Spotkanie Naffliczka

Czasami przez całe życie człowiek lewituje między ludźmi, nie potrafiąc znaleźć własnego miejsca. Czuje się inny, sądzi, że nikt na ziemi nie interesuje się tym, co on i myśli inaczej niż większa część społeczności, ale to nieprawda, bo zawsze znajdzie się ktoś, kto nas zrozumie. Tylko dlaczego najczęściej takie osoby są tak daleko od nas?

Z Królikiem znam się może od dwóch lat i do tej pory żyłyśmy tylko z codziennego wysyłania sobie nienagannej ilości wiadomości, które w dużej mierze były fragmentami naszych opowiadań. Raczej nigdy nie sądziłyśmy, że się spotkamy, ale... stało się i to nawet dobrze się stało! Po wielu ustaleniach, rozmowach Królika z rodzicami, udało się nareszcie ustalić naszą wizytę! 5 godzin drogi, Wrocław-Kraków, przesiadka do Andrychowa i... jestem! <3

Takie tam trójkątne dacho-okno!

Żelko-stonoga! <3

Długie przesiadywanie  i rozmawianie z Królikiem na słońcu w wiklinowym, bujanym koszu c:

Syn Blake'a! Mały, obcy diabeł, do którego pomachałam, a który wystawił mi język XD. 

Królik z królikami >D! Wizja idealna!

I nasze najlepsze wspólne zdjęcie, które z pewnością pójdzie do ramki <33

Oberża, gdzie powstał pomysł na naszą nową, średniowieczną historię!

Klimatyczna ławeczka, na której przesiadywałyśmy >D

Niczym w średniowieczu, kelnerki nosiły ogromne tace z mięchem jak dla armii >D!

Wielkie menu z Oberży.

Karmelowa kawa Naffa - w sumie nic w niej szczególnego! Po prostu kawa.

I soczek Królika w epickim kubeczku >D

Naff i jej rozwiane, rudawe włosy. I ten moment, kiedy widzi pszczołę i zaczyna uciekać na drugi koniec świata z piskiem.

Epicka mina Królika >D!

Epicka mina Naffa!

Widoczki w drodze powrotnej do domu c: a w tle żółty traktor Wiesia!

I znowu widoki - wioska Królika podobała mi się właśnie z samych widoków! Nawet jak wyszło się na taras, widać było góry <3

Szybkie poznanie rodziców Królika, herbatka, długie rozmowy i podróż w plener, a w plenerze wiklinowy, epicki kosz w którym upchnęłyśmy się jak dwa worki ziemniaków! Zmacałyśmy się za wszystkie czasy, słońce nas upiekło (znaczy się mnie, tak więc rumiane poliki i odbite plastry na kolanach - do tej pory mam ślad >D), poznałyśmy małego Blake'a, który był jakimś rozpieszczonym dzieciakiem. Cały czas próbował zwrócić na nas swoją uwagę, wystawiał nam język, rzucał się po podłodze, po poduszkach i generalnie to czego on nie robił? A jak przestałyśmy zwracać na niego uwagę to znienacka podszedł i ugryzł mnie w nogę. Jego zabawy z siostrą też były ciekawe. Wyglądał, jakby chciał ją pozbawić sukienki >D. 

Naff - pokonana miażdżącą przewagą w cymberga(e)ja. Rzucałyśmy się po stole, jakby od tego zależało nasze życie.

A tu już dom, pokój Królika. Z serii: zakładamy zeszyt do pomysłów na nowe opowiadanie! No i żelka, którą przyniosła siostra Królika. Taka om nom nom.

No i takie wspólne rysowanie głównych bohaterek <3 Felicia Naffa, Reina Królika.

Rozkminianie do wieczora nad pomysłami!

Piżamkowe podobieństwo >D! A to nie pierwsza taka rzecz u nas. Mamy już podobne skarpetki, pokrowce na telefony, takie same koszulki, długopisy, zeszyty >D

Z serii: dalsze, nocne kombinowanie nad opowiadaniem i bawienie się w znamiona. Naff - znamię elfa, Królik - znamię nimfy >D (kij, że powinny być w innych miejscach)

No i ten cudowny poranek, kiedy do pokoju wbija Królik i zaczyna robić ci zdjęcia. Naff jako żywa, kołdrowa wieża!

Okupujemy lapka Królikaaa!

I nasze pingwinie pokrowce <3 kij, że mój nie ma już skrzydełek (odgryzłam :o)

Z serii: nie umiem ci zrobić warkocza, ale zrobię ci dwie kiteczki >D!

Taka ucieszona z Asem pik (AstleyAstleyAstley!). Królik wrzucił mi go potem do torby!

Drugi dzień oczywiście rozpoczęty ponownym upałem. Stanie pod kościołem (dobrze, że nie w nim) z Królikiem, słuchanie coś o jakiś sabatach, cyckach, plemnikach (tak bardzo dobry słuch) i uratowanie kulki małej dziewczynki, która spadała z górki! (znaczy... nie dziewczynka, kulka, piłka, jak kto woli!). Miałyśmy też zrobić challenge chubby bunny, ale Leviathan stwierdził, że nie będzie miał w swoim arsenale pianek ;___;

A później podróż do Krakowa, skąd miałam wrócić do domu. Chodzenie po galerii krakowskiej, gdzie był jakiś event chiński - zjadłam nawet świerszcza c: - i ten tekst babki bezcenny: "Świerszcza jemy bez głowy!", odwiedzenie epickiego sklepu o nazwie Claire's, gdzie były kolorowe peruki, słodkie pomadki, wianki i wszystko co urocze <3 po prostu był to dla nas raj! Ja kupiłam sobie pomadkę o smaku truskawkowego koktajlu, makaroników, a Królikowi podarowałam popcornową. Potem dokupiłam sobie jeszcze różowy wianek. I ten moment, kiedy dowiadujesz się, że we Wrocławiu są takie trzy sklepy, choć na totalnych zadupiach. Wczoraj byłam w Magnolii, ale niestety był już zamknięty (ten fart).

Chodzenie po rynku, trzymanie Królika pod łapkę, spotkanie pana, który chciał, żebyśmy przeczytały jego książkę, którą swoją drogą chciał wydać - i zrobiło mi się smutno, bo siedzimy w tym samym temacie, ale nie miałyśmy na to czasu, bo miałam zaraz jechać. Nasza studnia z bluszczem bez studni, odwiedziny Costy i wcinanie deserów, odwiedziny babeczkarni, "pub pod złotą pipą" jako kolejna inspiracja do opowiadania, podrywy na Naffliczka i ostatecznie - kupno takich samych bluzek w biegu!

Lampiony w galerii krakowskiej!

Koniki, które cały czas zasuwały po rynku c:

Widok z tarasu na Wisłę c:

Naffliczek przyczajony w bluszczu >D!

Nasze desery w Costa. Królikowy - oreo bez bitej śmietany i naffowy, o smaku truskawek, mango i wanilii <3

Babeczka z białą czekoladą i pistacjami <3 oprócz tego zamówiłam sobie najlepsze na świecie smoothie z mango i nutą mięty. Świetne, tylko trochę za słodkie! Królik musiał pomagać mi dopić >D!

W poszukiwaniu takich samych koszulek. Talk to the banana!

I bluzki za 12 zł, które ostatecznie kupiłyśmy <3. Dlaczego? Ze względu na tekst na niej. "Love has no rules" - tak bardzo odpowiada naszej twórczości pisarskiej! No i... pszczółki.

Nienawidzę pożegnań. Szczerze nienawidzę żadnych pożegnań. W te wakacje chlipałam po pożegnaniu w Gdańsku, chlipałam gdy machałam w pociągu do Cleo, ale najbardziej płakałam przy pożegnaniu z Królikiem. Było mi strasznie głupio, bo obok stali jej rodzice i siostra, ale nie mogłam się powstrzymać, po prostu. Było mi tak fajnie, zrobiłyśmy tyle rzeczy, czułam się lekko i pierwszy raz przywiązałam się do kogoś w ciągu dwóch, niepełnych dni. Nieważne, że jest między nami ok. 6 lat różnicy. Wcale nie czuję tej różnicy wieku, bo dogadujemy się świetnie, nawet myśli mamy podobne i synchron słów, pomysłów. Ciężko było mi wyjeżdżać. Od dzisiaj oprócz tego, że piszemy do siebie stałe: dobranoc, słodkich snów, zawsze jest: tęsknię ;___;

Mój nowy, różowy wianek z Claire's, który pasował do mojej sukienki <3

I pomadki o których wyżej wspomniałam.

Powrót Naffrusia do Wrocka z Krakowa (Aruś był w tym samym czasie w swoim domu, a więc wróciliśmy razem). Nosek Naffa wciąż czerwony po płakaniu. 

Wakacje dobiegły końca, choć nie wiem czy mogę nazwać je do końca wakacjami, w końcu cały czas pracowałam. Lato minęło mi na plus. Bardzo w nim cenię spotkania z ludźmi. Spotkanie z początku lipca z Cleo było cudowne, tak samo jak pierwsze, wspólne wakacje z Arusiem spędzone w Gdańsku, gdzie spotkałam Slacza i Hanonka. Wyjazd do Norwegii - tak samo cudowny, a spotkanie z Królikiem jako podsumowanie całych wakacji - najcudowniejsze.
Tym samym został mi miesiąc do rozpoczęcia studiów, dwa, ostatnie tygodnie pracy i przeprowadzka do nowego mieszkania, która wciąż trwa. Na razie siedzę na l4, więc mam trochę wolnego czasu dla siebie. Może w końcu nadrobię blogi.
A jak wam minęły wakacje? Może rozpoczęliście właśnie rok szkolny? Załamani, szczęśliwi?
Pozdrawiam z chłodnego, choć słonecznego Wrocławia!