Nocki, luzy, spokój

Ostatni tydzień z serii: przeżyłaś nocki? przeżyłaś wszystko!
Pomimo narzekania i drobnej deprechy z powodu innego trybu życia, nocki bardzo mi się podobały. Nie musiałam się z niczym spieszyć, a moim głównym zadaniem było sprzątanie kuchni i donoszenie rzeczy na następny dzień. Nikt cię nie pilnował, nikt nie miał pretensji, spokój i cisza. Od Artura dostałam misia-potwora, który siedział ze mną na kuchni, Artur też porył mi czachę swoim: "Patrz na wagę", a tam liczba 69 (coooo). Daniel rył mi banię swoimi "10 października o 10:10 pójdziemy latać nago pod mostem" (moje urodziny) albo "pójdziesz ze mną nakarmić kaczki?", "zostańmy szamanami!" i straszeniem, że ze mną zamieszka i będzie się czaił o 3 w nocy w kącie, żeby spojrzeć na mnie swoim psychicznym wzrokiem. Z Kajtetanem podjadaliśmy konspiracyjnie frytki na zmywaku, upychając je razem z chipsami ziemniaczanymi w koszu na bułki (Kocur uznał, że jesteśmy niedożywionymi dziećmi Afryki), Kot puszczał grube rapsy na cały McDonald - jaki pech, dowiedzieć się nagle, że te grube rapsy włączyły się przed McDonaldem w środku nocy. No i to moje oparzenie - bo nie ma to jak przyłożyć rękę do brudnego grilla. Oczywiście jak już się zrobił pęcherz, musiałam przypadkowo walnąć ręką w ścianę i go rozbić. Brawa dla Naff.

1. Naff. Tak po prostu. 2. Przysmak Grycana. Lody o smaku białej czekolady rządzą <3. 3. Siedzenie w kuchni do 2 w nocy z bratem i Arusiem. Piwo, babka z Biedronki i chipsy. 4. Przerwa o 3 w nocy w Macu. Frytki za 2 zł (nie, wcale nie nasypałam sobie dużych, zamiast średnich!) i domowa pizza w pudełku od sałatki. 5. Misiek od Artura, którego najwyraźniej zgubiło kiedyś jakieś dziecko.

Ostatnio zabrakło nam słoików z jedzeniem (życie po studencku). Dawno nie byłam w domu, żeby je zgarnąć. Trochę pogotowałam, co zajęło mi strasznie dużo wolnego czasu. Zapach wielkiego gara gulaszu niósł się po domu, dziwnie przypominając mi o obiadach, które przygotowywała kiedyś babcia. Bardzo lubię zapachowe wspomnienia. Gdy zamknę oczy, czuję się, jakbym na nowo była w danym miejscu. Oczywiście gulasz po dwóch dniach się zepsuł. Gdy go chciałam zjeść i zamieszałam łyżką, zaczął wydawać dziwne oddźwięki, jakby coś tam bulgotało. Matko, co ja ugotowałam za potwora D:? Wpuścić Naff do kuchni to ugotuje wiedźmińską miksturę.
Przyleciał brat z Norwegii! Czekanie w nocy na lotnisku, leżenie na tarasie widokowym, wśród zimnych kafelków na kolanach Arusia i te spojrzenia ludzi a'la: wyglądają, jakby robili coś nieprzyzwoitego. Przecież tylko korzystałam z twardych kolan do spania!
A potem długa, nocna podróż na Psie Pole z czteropakiem i chipsami.

1. Ostatnio jeden z najlepszych naffrusiowych deserów. Galaretka z owocami. 2. Moja najdroższa czekolada życia na lotnisku, w oczekiwaniu na brata. 3. Zeszyt znaleziony w drukarni! 4. Malinki <3

Dostałam się na studia. Bez wykrzyknika, bez entuzjazmu. Kierunek: informacja naukowa i bibliotekoznawstwo. Mogę pomarzyć o dostaniu się na wymarzone twórcze pisanie i edytorstwo, jestem 178 na liście rezerwowej. To jeden z bardziej obleganych kierunków mojego uniwerku, niestety. Ale zawsze istnieje szansa na przeniesienie w trakcie trwania roku lub w drugim roku. Bynajmniej bibliotekoznawstwo pozwala mi także na pracę przy edytowaniu. Ale... te warsztaty pisarskie, chcę je, błagam. Nie rozumiem własnej osoby. Nawet jak coś mi nie wyjdzie, zawsze mam głupią nadzieję na cud. Dlatego nie chcę się jeszcze poddawać. Nie przy pierwszej rekrutacji.
Wakacje zapowiadają się na razie dobrze. Pomimo pracy, na weekend jadę do babci na wieś, a za dwa tygodnie - upragniony urlop z Arusiem w Gdańsku. Jest po co żyć. Byle do września. Czekam na mieszkanie z Julką i Krawcem. Będzie zabawa! Będzie śpiewanie!