Tort przybywa!

Patrzę za okno. Wszystko ładnie, pięknie, słonko świeci, ale... o, cholera. Mamy już grudzień. Zima zbliża się do nas wielkimi krokami, a ja tak bardzo zimy nie lubię! Jestem okropnym zmarzluchem i nawet w pokoju w temp. 20 stopni trzęsę tyłkiem z zimna. Nie wiem jak będę w przyszłości żyć z Arusiem, skoro on narzeka, że mu ciągle gorąco, a ja w tej samej temp., że mi zimno. No, nic! Cieszmy się, że święta idą, a za tydzień Mikołajki! Macie już jakieś plany na najbliższe święta? Ja 6 grudnia wyjeżdżam do Arusia. Na pewno coś ugotujemy, żeby narobić Wam smaka! Może wybierzemy się też na konwent, chociaż powiem szczerze, że po ostatnim Niuconie mam na to bardzo słabe chęci. Nie wiem czy chce mi się stać 4 godz. w zimnie w kolejce. Wolę postać tak w wakacje. Święta spędzę z moją ukochaną rodziną, jak co roku, a w Sylwestra zapewne znowu spędzę we Wrocku. Żyć, nie umierać!

Wczorajszy dzień był dosyć pracowity. Rano zostaliśmy murzynami mamy i sprzątaliśmy jej nowy zakład. Swoje bieżnie otwiera prawdopodobnie za 2 tyg.! A później śliniłam koszulkę Arusia ucinając sobie popołudniową drzemkę. Ostatecznie zaczęliśmy tworzyć tort. Projekt jest troszeczkę inny, ale... wcale (chyba) nie gorszy!

Biszkopty z farbującymi buzię barwnikami! Byłam smerfem.

Jest już bita śmietana z białą czekoladą, mmm!

Tęczowy torcik w środku.

Tadam!

Dobrą godzinę zajęło mi robienie tych marcepanowych robótek. Uważam, że najbardziej efektowne są różyczki. Przy farbowaniu ich miałam tak czerwone ręce, że wyglądałam, jakbym kogoś zabiła. Rodzina odradzała mi zrobienie robaczków po prawej, ale ich koncepcja mi się spodobała i... musiałam! Całość nawet mi się spodobała. Tort był obwiązany jeszcze czerwoną wstążką, ale nie zdążyłam zrobić zdjęcia, ponieważ przed samymi urodzinami dokańczałam tort u Luśki. Zabrakło nam rurek, więc musieliśmy śmigać po nie do Biedronki! 

Ciacho wszystkim się podobało. Znajomi stwierdzili, że niepotrzebnie pcham się na dietetyka, skoro cukiernikiem mogę zostać haha. Ale jak to mówiono w Top Chefie "Cukiernik to kucharz, któremu nie wyszło!"

Taki tam Naff na imprezie z Arusiem w tle.

Nie było jakiś wielkich ekscesów. Impreza minęła nam w większości na zabawnych rozmowach, na oglądaniu "Voice of Poland", gdzie tylko ja wierzyłam w Ziółko, który wygrał (!) i jedzeniu. Siedzieliśmy tak do 1 w nocy, a gdy wróciliśmy od razu zasnęliśmy. Nie żałuję imprezy urodzinowej. Z grupką znajomych zawsze najlepiej ^___^.

Kończę. Dziś czeka mnie ciężka nauka.