Lato po zimie?

Mimo, że się dzisiaj nie wyspałam, to jestem pełna energii! Szkoda mi tylko Arusia, którego zadręczyłam telefonem o 3 w nocy. Obowiązuje nas obietnica mówiąca o tym, że jak nie będziemy mogli spać, będziemy się czegoś bać (to zazwyczaj ja) lub będziemy mieli koszmar, to mamy do siebie dzwonić, nieważne o której godzinie. Mój tato podsumował to dzisiaj zdaniem: To takie piękne.

Jaka u was pogoda? U mnie gorąco, jakby lato szło, a nie wiosna! Dookoła motylki, pszczółki, kwiatuszki, biedronki... no, po prostu żyć, nie umierać, moi mili.

Przebiśnieg już trochę nadpsuty, bo gdy padał śnieg, to biedny kwitnął

Kwiatki z naffowego ogródka. Dziś bardzo aktywny dzień. Rano biegłam w lesie z rodzicami, jeździłam autem, potem zasuwałam rowerem, uczyłam Wiolę matmy, potem podróż do ciotki, gra w kosza z kuzynką... oby tak dalej, to schudnę huehue.

Na koniec, chciałabym Wam wszystkim podziękować za ostatnie komentarze. Prawie się rozpłakałam czytając je, ale mimo tego pocieszyliście mnie. Oczywiście znalazł się też spam, ale to się wytnie. Widzę, że w takiej sytuacji znajdowałam się nie tylko ja i jest mi przykro, że wy też musieliście przechodzić przez podobną zdarzenia. Jeszcze raz dziękuję, choć uważam, że dziękuję to za mało. Kocham was.